چه شرایطی سلامت استخوان های شما را تهدید می کنند؟

شرایط زیر باعث می شود به مرور زمان استخوان های شما ضعیف و ضعیف تر شود:

پوکی استخوان

پوکی استخوان زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های شما به‌طور خطرناکی ضعیف می‌شوند و احتمال شکستگی آن‌ها افزایش می‌یابد، به‌ویژه در نواحی لگن، ستون فقرات و مچ دست. پزشک می‌تواند با آزمایش تراکم استخوان، بررسی کند که آیا شما به این بیماری مبتلا هستید یا خیر. احتمال ابتلا به پوکی استخوان با افزایش سن بیشتر می‌شود. تغییر در رژیم غذایی و عادات ورزشی ممکن است مفید باشد، و برخی داروها می‌توانند از دست دادن استخوان را کاهش دهند. همچنین، تقویت تعادل و قدرت عضلات می‌تواند از سقوط‌های احتمالی که ممکن است منجر به شکستگی استخوان‌ها شود، جلوگیری کند.

پوکی استخوان معکوس

پوکی استخوان معکوس زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌ها بیش از حد متراکم می‌شوند. برخلاف تصور، استخوان‌ها قوی‌تر نمی‌شوند، بلکه ضعیف‌تر می‌شوند و ممکن است راحت‌تر بشکنند. این وضعیت ممکن است بر مغز استخوان تأثیر بگذارد و مشکلاتی مانند دشواری در مبارزه با عفونت، حمل اکسیژن و کنترل خونریزی ایجاد کند. درمان‌ها شامل دارو، مکمل‌ها، هورمون‌ها و گاهی جراحی است. فیزیوتراپی نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.

استئونکروز (نکروز آواسکولار)

استئونکروز زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌ها، به‌ویژه در نواحی ران، بازو، زانو یا شانه، خون کافی دریافت نمی‌کنند. بدون خون‌رسانی مناسب، بافت استخوانی می‌میرد و فرو می‌ریزد، که می‌تواند منجر به درد و محدودیت حرکت شود. علل این بیماری ممکن است شامل آسیب، داروها یا بیماری‌هایی مانند سرطان، لوپوس و HIV باشد. درمان‌ها می‌تواند شامل دارو، جراحی یا سایر روش‌های درمانی باشد.

دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود، زمانی که بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند یا اصلاً تولید نمی‌کند. انسولین هورمونی است که به کنترل قند خون کمک می‌کند و کمبود آن می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کند. علت دقیق این امر هنوز مشخص نیست، اما کمبود انسولین می‌تواند رشد استخوان‌ها را مختل کرده و مانع از رسیدن آن‌ها به اوج توده استخوانی خود شود. پزشک با داروها، رژیم غذایی، آزمایش قند خون و تغییرات سبک زندگی به مدیریت این بیماری کمک می‌کند.

لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم حمله می‌کند. علائم شامل درد عضلانی، تب، خستگی، بثورات پوستی و ریزش مو است. همچنین مفاصل ممکن است متورم و دردناک شوند. این بیماری احتمال ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی استخوان را افزایش می‌دهد، و داروهایی که برای درمان لوپوس مصرف می‌کنید، مانند کورتیکواستروئیدها، می‌توانند باعث تحلیل استخوان شوند. پزشک باید این موضوع را هنگام تجویز درمان در نظر بگیرد.

استئوآرتریت

استئوآرتریت یک نوع آرتریت است که به بافت غضروفی انتهای استخوان‌ها آسیب می‌رساند و باعث می‌شود استخوان‌ها به یکدیگر مالیده شوند. این وضعیت می‌تواند موجب درد، تورم و تغییر شکل مفاصل شود. ورزش و کاهش وزن اضافی می‌تواند به کاهش درد و سفتی مفاصل کمک کند. پزشک ممکن است داروها و روش‌های درمانی دیگری مانند تحریک الکتریکی و گاهی اوقات جراحی را پیشنهاد کند.

روماتیسم مفصلی

روماتیسم مفصلی مانند لوپوس یک بیماری خودایمنی است که به مفاصل و استخوان‌ها حمله می‌کند. این بیماری اغلب مفاصل دست‌ها و پاها را درگیر می‌کند و علاوه بر درد و تورم، می‌تواند خستگی و تب نیز به همراه داشته باشد. پزشک با داروها و در برخی موارد جراحی می‌تواند به مدیریت این بیماری کمک کند. همچنین، مصرف غذاهای ضد التهاب و ورزش برای تقویت عضلات قلب و بهبود دامنه حرکتی مفاصل مفید است.

بیماری سلیاک

در بیماری سلیاک، بدن قادر به تحمل گلوتن موجود در گندم و سایر غلات نیست. هنگامی که گلوتن مصرف می‌شود، سیستم ایمنی بدن به روده کوچک حمله کرده و آن را آسیب می‌زند، که این امر جذب مواد مغذی، از جمله کلسیم، که برای سلامت استخوان‌ها ضروری است، را دشوار می‌سازد. افرادی که از بیماری سلیاک رنج می‌برند و از آن بی‌اطلاع هستند، ممکن است دچار استخوان‌های ضعیف‌تری شوند. برای درمان این بیماری، رعایت یک رژیم غذایی بدون گلوتن ضروری است.

استئوژنز ایمپرفکتا

استئوژنز ایمپرفکتا که به «بیماری استخوان شکننده» معروف است، یک اختلال ژنتیکی است که موجب ضعیف و بدشکل شدن استخوان‌ها می‌شود. این بیماری می‌تواند منجر به جدا شدن مفاصل و تغییر شکل ستون فقرات گردد. علاوه بر این، مشکلاتی مانند کم شنوایی، مشکلات تنفسی و رنگ تیره در سفیدی چشم ممکن است مشاهده شود. هرچند هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، ولی برخی از علائم را می‌توان با شیوه زندگی سالم، داروها و در مواردی جراحی مدیریت کرد.

پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید بیش از حد هورمون تولید می‌کند که به مصرف انرژی بدن کمک می‌کند. این بیماری می‌تواند باعث خستگی، بی‌خوابی و لرزش شود و از دست دادن استخوان‌ها را تسریع کند. در صورتی که پرکاری تیروئید به مدت طولانی ادامه یابد، می‌تواند منجر به پوکی استخوان شود. پزشک می‌تواند با دارو، جراحی یا هر دو، سطح هورمون‌های تیروئید را به حالت طبیعی بازگرداند.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن می‌تواند گردش خون را مختل کند، از جمله خون‌رسانی به استخوان‌ها، که موجب ضعیف‌تر شدن استخوان‌ها می‌شود. این مشکل به‌ویژه در ستون فقرات که خون‌رسانی کمی دارد، بیشتر مشاهده می‌شود. سیگار همچنین می‌تواند درد مفاصل و کمر ناشی از بیماری‌های دیگر را تشدید کند. درمان‌های درد ممکن است برای افراد سیگاری کارآمد نباشد. بنابراین، ترک سیگار یک گام مهم در حفظ سلامت استخوان‌ها است.

جراحی کاهش وزن

جراحی کاهش وزن ممکن است برای افرادی که نیاز به کاهش وزن دارند، در نظر گرفته شود. اما پس از این جراحی، خطر شکستگی استخوان‌ها دو برابر افزایش می‌یابد. این مشکل ممکن است به دلیل کاهش مصرف کلسیم و ویتامین D باشد که استخوان‌ها برای سلامت خود به آن نیاز دارند.

عفونت

اگر درد مفاصل یا استخوان‌ها به‌طور ناگهانی شروع شود و همراه با تب و بیماری باشد، ممکن است عفونت باکتریایی باعث آن شود. پزشک ممکن است از سوزن برای تخلیه مایعات و تجویز آنتی‌بیوتیک استفاده کند. در برخی موارد، ویروس‌ها یا قارچ‌ها نیز می‌توانند مفاصل را آلوده کنند، که در این صورت آنتی‌بیوتیک‌ها موثر نیستند.

بیماری استخوان پاژه

در بیماری استخوان پاژه، استخوان‌ها بیش از حد رشد کرده و ضعیف می‌شوند. این وضعیت معمولاً استخوان‌های پا، جمجمه، لگن یا ستون فقرات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم ممکن است تا زمانی که استخوان‌ها دچار شکستگی یا آرتروز نشوند، ظاهر نشوند. در صورت درگیری جمجمه، ممکن است شنوایی فرد تحت تأثیر قرار گیرد. علت این بیماری به‌طور کامل مشخص نیست، اما ژنتیک ممکن است نقش داشته باشد. درمان شامل دارو و جراحی برای ترمیم استخوان‌های آسیب‌دیده است.

دیسپلازی فیبری

در این بیماری، ژن‌ها دستور می‌دهند که استخوان‌های سالم با بافت‌های غیر استخوانی جایگزین شوند. این بافت‌ها ضعیف بوده و موجب شکستگی آسان استخوان‌ها می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان 6 تا 10 ساله مشاهده می‌شود و معمولاً یک طرف بدن را درگیر می‌کند. درمان می‌تواند شامل دارو، گچ گرفتن و جراحی باشد. پزشک همچنین ممکن است توصیه‌هایی برای رژیم غذایی و ورزش ارائه دهد.