ارتباط مصرف ماهی در دوران بارداری با کاهش خطر بروز اوتیسم در نوزاد

 طیف اوتیسم "Autism Spectrum" که به آن اوتیسم یا درخودماندگی می‌گویند، یک اختلال عصبی تکوینی با وجود مشکلات جدی در تعاملات اجتماعی و ارتباطات کلامی، غیرکلامی و وجود رفتار‌های تکراری و علایق محدود فرد است. واکنش‌های غیرمعمول به محرک حسی و تأکید فرد بر حفظ ثبات و روال‌هایی خاص در زندگی نیز از نشانه‌های شایع این اختلال هستند. اوتیسم به‌طور رسمی در سازمان بهداشت جهانی و انجمن روان‌پزشکی آمریکا با عنوان اختلال طیف اوتیسم و در خدمات ملی بهداشت انگلستان با عنوان وضعیت طیف اوتیسم شناخته می‌شود و از منظر حقوقی و پزشکی نوعی ناتوانی از گروه ناتوانی‌های رشدی-عصبی تعریف شده است.
اسید چرب امگا3 خانواده‌ای از اسید‌های چرب اشباع نشده هستند که اولین پیوند دوگانه آنها بین سومین و چهارمین کربن در زنجیره کربنی قرار گرفته‌است. اسید‌های چرب امگا3 برای تنظیم سوخت‌وساز لیپید‌ها و فعالیت‌های بدن انسان ضروری هستند. ولی در بدن انسان ساخته نمی‌شوند. سه نوع از اسید‌های چرب امگا3 که برای بدن انسان ضروری هستند، عبارتند از آلفا لینولنیک اسید (ALA)، ایکوزاپنتانوییک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA). آلفا لینولنیک اسید در منابع گیاهی مانند گردو، دانه‌های چیا، برخی از انواع لوبیا، سبزیجات و در روغن سویا، روغن کانولا، بذر کتان/ بزرک و روغن زیتون یافت می‌شود. دو اسید چرب دیگر، یعنی ایکوزاپنتانوییک اسید (EPA) و دوکوزاهگزائنوئیک اسید (DHA) در جلبک‌ها و ماهی‌هایی همچون سالمون، در روغن ماهی و مکمل‌های ماهی وجود دارد. ALA و EPA و DHA همگی از خانواده اسید‌های چرب n-3 (کربن سوم سیر نشده) به‌شمار می‌روند که از نظر تغذیه‌ای بسیار مهم هستند؛ زیرا همگی دارای غیراشباع بودن چندگانه هستند. بدن انسان توانایی تولید اسید‌های چرب n-3(کربن سوم سیر نشده) را از مولکول‌های دیگر ندارد و باید آن را از طریق غذا‌های ویژه به دست آورد. بدن انسان در حد اندکی قادر است، از زنجیره 18کربنی ALA، زنجیره 20 کربنی EPA و زنجیره 22 کربنی DHA را تشکیل دهد. در میان مواد غذایی گیاهی مغز گردو، بذر کتان و روغن دانه‌های چیا دارای بیشترین اندازه امگا3 هستند. اسید‌های چرب امگا3 به دلیل حضور در غشای سلولی در فعالیت‌های فیزیولوژیک بدن نقش حیاتی دارند.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه و جامعه وزارت بهداشت، مصرف ماهی مادر در دوران بارداری منبع کلیدی مواد مغذی ضروری مانند امگا3 است که برای رشد مغز جنین حیاتی است. به طور خاص ماهی منبع اصلی امگا۳، فراوان‌ترین اسید چرب در مغز است و ممکن است عاملی قابل تغییر در خطر پیامد‌های نامطلوب رشد عصبی باشد. با این حال، شواهد نشان می‌دهد که مصرف ماهی و امگا ۳ کم است. 95 تا 100 درصد از زنان باردار و در سنین باروری کمتر از مقدار توصیه شده ماهی و DHA مصرف کردند. با این حال، علاوه بر PUFAهای امگا۳ از نظر رشد عصبی مفید هستند، آلاینده‌های خاصی از جمله متیل جیوه سمی عصبی شناخته شده نیز در برخی از گونه‌های ماهی وجود دارد که نشان دهنده خطرات بالقوه نیز است. اگرچه مطالعات از مزایای مصرف ماهی حتی پس ازمحاسبه قرار گرفتن در معرض «متیل جیوه» حمایت کرده‌اند و ارتباطی بین متیل جیوه و اوتیسم پیدا نکرده‌اند، نگرانی در مورد مواجهه همزمان ممکن است به مصرف کم کمک کند. تعداد زیادی از مطالعات ارتباط بین مصرف ماهی در دوران بارداری مادر و پیامد‌های رشد عصبی کودک را بررسی کرده‌اند، بسیاری نشان می‌دهند که مصرف ماهی قبل از تولد به طور کلی با نمرات رشد و شناختی بالاتر در میان فرزندان مرتبط است. با این حال، همه مطالعات مزایایی را نشان نداده‌اند و تعداد کمی از آنها به ارتباط با اوتیسم پرداخته‌اند. علیرغم برخی یافته‌های حمایتی مبتنی بر نمونه‌های کوچک و ارزیابی‌های متفاوت پیامد، یک مرور سیستماتیک در حمایت از دستورالعمل‌های رژیم غذایی 2025-2020برای آمریکایی‌ها به این نتیجه رسید که شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا مصرف غذا‌های دریایی در دوران بارداری با خطر ویژگی‌های مشابه اوتیسم مرتبط است، وجود ندارد.
به طور خلاصه، مطالعات به شواهد رو به رشدی کمک می‌کند که از نقش رژیم غذایی دوران بارداری در پیامد‌های مرتبط با اوتیسم فرزندان حمایت می‌کند. به طور خاص، نتایج این مطالعه ملی نشان می‌دهد که مصرف ماهی مادر، اما نه استفاده از مکمل امگا۳، در دوران بارداری با کاهش احتمال ابتلا به اوتیسم و صفات مرتبط با اوتیسم همراه است. یافته‌های ما با دستورالعمل‌های غذایی فعلی که از مصرف ماهی در دوران بارداری حمایت می‌کند و از تلاش‌های بهداشت عمومی برای تشویق مصرف ماهی حمایت می‌کند، مطابق با انواع ماهی‌هایی است که کمترین خطر سموم را دارند. دریافت مادران نیز براساس دریافت یا عدم دریافت ماهی در هفته و تکرر دریافت سنجیده شد.