علائم، تشخیص و درمان گرفتگی عضله

کشش های عضلانی مزمن می توانند ناشی از یک رویداد مانند؛ استفاده از مکانیک ضعیف بدن برای بلند کردن چیزی سنگین یا ناشی از آسیب های تکراری باشند هنگامی که شما یک عضله را با انجام همان حرکت بارها و بارها تحت فشار قرار می دهید.

فشار یا همان گرفتگی ماهیچه ای آسیب به ماهیچه یا تاندون یا بافت فیبری است که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کند. آسیب های جزئی ممکن است تنها یک ماهیچه یا تاندون را بیش از حد کشش دهد، در حالی که آسیب های شدیدتر ممکن است شامل پارگی جزئی یا کامل در این بافت ها باشد. کشیدگی ها معمولا در کمر و ماهیچه های پشت عضلات همسترینگ ران رخ می دهند. عضلات همسترینگ، تاندون ها (باندهای قوی بافت) در پشت ران ها هستند که عضله بزرگ ران را به استخوان متصل می کنند.
* تفاوت بین کشش و رگ به رگ شدن در این است که کشش شامل آسیب به ماهیچه یا نوار بافتی است که ماهیچه را به استخوان متصل می کند، در حالی که رگ به رگ شدن به نوار بافتی آسیب می رساند که دو استخوان را به هم متصل می کند.
علائم
علائم و نشانه ها بسته به شدت جراحت متفاوت خواهد بود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1.   درد یا حساس شدن
2.   قرمزی یا کبودی
3.   حرکت محدود
4.   اسپاسم عضلانی
5.   تورم
6.   ضعف عضلانی
عوامل خطر
شرکت در ورزش های تماسی مانند فوتبال ، تنیس، والیبال، بوکس و کشتی می تواند خطر کشیدگی عضلات شما را افزایش دهد. بخش های خاصی از بدن در طول شرکت در این ورزش ها؛ بیشتر در معرض فشار قرار می گیرند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:
o   ورزش های کششی و درگیر کننده مچ پا که دارای شروع سریع و پرش هستند، مانند طناب زنی و بسکتبال، می توانند به ویژه بر روی تاندون آشیل در مچ پا سخت باشند.
o   ورزش های کششی دست مانند ژیمناستیک یا گلف می توانند خطر کشش های عضلانی در دستان شما را افزایش دهند.
o   تاندون ها و عضلات آرنج اغلب با ورزش های پرتابی و راکت مانند تنیس ایجاد می شوند.
تشخیص
•   در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما تورم و نقاط حساس را بررسی خواهد کرد.
•   محل و شدت درد شما می تواند به تعیین میزان و ماهیت آسیب کمک کند.
•   در آسیب های شدیدتر، جایی که عضله یا تاندون به طور کامل پاره شده است، پزشک شما ممکن است قادر به دیدن یا احساس نقص در ناحیه آسیب باشد.
•   اولتراسوند اغلب می تواند به تمایز میان انواع مختلف آسیب های بافت نرم کمک کند. ( اولتراسوند یک روش تصویربرداری است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر استفاده می کند. )
پیش گیری
تمرینات کششی و تقویتی منظم برای قبل از شروع و بعد از پایان ورزش ( گرم کردن و سرد کردن )، تناسب اندام برای کمتر فشار آمدن و درگیری ماهیچه ها، یا فعالیت های کاری سبک و منظم، به عنوان بخشی از یک برنامه کلی بدن سازی، می تواند به حداقل رساندن خطر کشش های عضلانی شما کمک کند. سعی کنید برای ورزش خود برنامه داشته باشید؛ ورزش خود را تنها برای زیبایی انجام ندهید.
درمان
1.   استراحت کنید: از فعالیت هایی که باعث درد، تورم یا ناراحتی می شوند، اجتناب کنید. اما از همه فعالیت های فیزیکی اجتناب نکنید.
2.   یخ: حتی اگر به دنبال کمک پزشکی هستید، فورا منطقه را یخ بزنید. هر بار به مدت 15 تا 20 دقیقه از یک کیسه یخ یا حمام آب و یخ استفاده کنید و هر دو تا سه ساعت یک بار تکرار کنید تا چند روز اول پس از آسیب دیدگی.
3.   فشار: برای کمک به توقف تورم، ناحیه را با یک بانداژ الاستیک فشرده کنید تا تورم متوقف شود.آن را خیلی محکم نپیچید زیرا ممکن است مانع گردش خون شوید. پیچیدن را از انتهای دورترین نقطه از قلب خود شروع کنید. اگر درد افزایش یافت، این ناحیه بی حس می شود یا تورم در زیر ناحیه پیچیده شده رخ می دهد.
4.   ارتفاع (همتراز نبودن اعضا): سطح آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید، به خصوص در شب، که به گرانش اجازه می دهد تا به کاهش تورم کمک کند.
برخی از پزشکان توصیه می کنند که از داروهای ضددرد که می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند مانند؛ آسپرین، ایبوپروفن و سدیم ناپروکسن در طول 48 ساعت اول پس از کشیدگی عضلانی اجتناب کنید.
* استامینوفن می تواند برای تسکین درد در این دوره زمانی مفید باشد.
یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند تا ثبات و قدرت مفاصل یا اندام آسیب دیده را به حداکثر برسانید. پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که شما ناحیه را با یک بریس یا اسپلینت بی حرکت کنید. اما برای برخی آسیب ها مانند پارگی تاندون ممکن است جراحی در نظر گرفته شود.