وضعیت شیوع آبله میمون در ایران و جهان

این بیماری از گروه بیماری‌هایی است که از حیوانات به انسان منتقل شده و پس از ابتلاء افراد، توانایی انتقال از فرد مبتلا به سایر افراد وجود دارد.

مهمترین مخزن بیماری چیست

علت انتخاب نام آبله میمونی برای این بیماری این است که اولین بار در سال 1958 در میان میمون‌هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می‌شدند، شناسایی شد. این بیماری اولین بار در سال 1970 در انسان تشخیص داده شد. ولی در حال حاضر مهمترین مخزن بیماری افراد مبتلا می‌باشد؛ همچنین برخی موش‌های خاص نیز باعث انتقال این نوع بیماری شده است.

مهمترین راه انتقال آبله میمونی

در حال حاضر مهمترین راه انتقال آبله میمونی از بیمار مبتلا به فرد سالم از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی، یا ترشحات بدن، مقاربت لباس و ملحفه بیمار با افراد دیگر قابل انتقال است.

وضعیت آبله میمونی در جهان

در حال حاضر بیش از 100 هزار مورد آبله میمونی در دنیا از 122 کشور گزارش شده است. 115 کشور در 2 سال اخیر دچار بیماری شده است. موارد بیماری قبلاً محدود به قاره آفریقا بوده، ولی در حال حاضر از تمام قاره‌ها گزارش شده است. موارد بیماری از کشورهای همسایه منطقه‌ای ایران شامل: پاکستان، عربستان سعودی، عمان، قطر، بحرین و امارات متحده عربی گزارش شده است.

آمار آبله میمونی در ایران

آبله میمونی در سال 1401 در کشور شناسایی شده است. بیمار یک خانم 34 ساله و ساکن شهر اهواز بوده است که قبل از بروز علائم سابقه مسافرت به کانادا داشته و در تاریخ 11 /05 /1401با علائم تب لرز و تاول به پزشک مراجعه کرده بود.

علائم آبله میمونی

علائم آبله میمونی معمولاً شامل تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و ضایعات پوستی (تاول کوچک و بزرگ) است. ضایعات پوستی (تاول‌های کوچک و بزرگ) معمولاً در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می‌شوند. تاول‌ها ممکن است صاف یا کمی برجسته با اندازه‌های کوچک و بزرگ باشند، داخل تاول‌ها مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته پوسته شده و خشک شده و می‌ریزند. تعداد تاول‌ها در یک فرد می‌تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد. تاول‌ها روی صورت، کف دست‌ها و کف پا، دهان، اندام تناسلی و چشم بروز می‌نماید.

تشخیص بیماری آبله میمونی

روش‌های تشخیص آبله میمونی به صورت آزمایشگاهی گرفته می‌شود. این روش‌ها اعم از بررسی مولکولی جهت شناسایی ژنوم ویروس با استفاده از PCR، جداسازی ویروس با کشت سلولی، شناسایی آنتی ژن ویروس، شناسایی آنتی بادی (طی 4 تا 56 روز پس از بروز بثورت قابل شناسایی است. پادتن نوع Ig M سرم، 5 روز پس از بروز ضایعات پوستی و پادتن نوع IgG، 8 روز پس از بثورت قابل شناسایی می‌باشند).

درمان بیماری آبله میمونی

در حال حاضر درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد اما با رعایت نکاتی چون عدم دستکاری و یا عدم وارد کردن آسیب به ضایعات پوستی، مراقبت از ضایعات پوستی شامل شستشو و استحمام روزانه و در صورت امکان ضایعات پوستی را با پانسمان خشک پوشانده شود؛ می‌توانیم از پیشرف این بیماری در بدن جلوگیری کنیم.

بیماری‌های شبیه به آبله میمونی

مهمترین بیماری‌هایی اعم از آبله مرغان، محل گزیدگی حشرات، حساسیت‌های داروی، تب‌خال و سایر عفونت‌های ویروسی و بسیاری بیماری‌های دیگر که ضایعات تاولی می‌زنند؛ این بیماری‌ها به آبله میمونی شباهت دارند. در حال حاضر در کشور فقط افرادی که دارای علائم می‌باشند و از 21 روز قبل بروز علائم، سابقه مسافرت به خارج از کشور داشته باشند یا سابقه تماس با افرادی که مسافرت به خارج از کشور داشته‌اند، مشکوک به این نوع بیماری هستند.

اگر شک کنیم آبله میمونی داریم، چه کنیم

اگر فکر می‌کنید علائمی دارید یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بوده‌اید باید برای مشاوره، آزمایش و مراقبت‌های پزشکی با پزشک یا نزدیک‌ترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کند. در صورت امکان، خود را ایزوله و از تماس نزدیک با دیگران خود داری کرده و به طور مرتب دست‌ها را با آب و صابون یا با محلول‌های حاوی الکل ضد عفونی کند.