سرماخوردگی و آنفلوانزا چه تفاوتی دارد؟

 همچنین در بیماری آنفلوانزا، علائم تنفسی و عوارض بیشتری برای افراد ایجاد می‌شود. بیماری سرماخوردگی، یک بیماری ویروسی است که توسط بیش از 350 ویروس مختلف ایجاد می‌شود که از این تعداد، سه ویروس آنفلوانزا هستند؛ به طور معمول سرماخوردگی با احساس خارش یا خراش در گلو ایجاد می‌شود و سپس افراد علائمی از جمله آبریزش، عطسه، سرفه و گرفتگی بینی را تجربه می‌کنند. به طور معمول سرفه در سرماخوردگی شدت ندارد و افراد تب بالایی را تجربه نمی‌کنند و پس از سه تا چهار روز با تقویت سیستم ایمنی بدن، ترشحات بینی غلیظ‌تر می‌شود که این ترشحات لاشه سلول‌های دفاعی و ویروس‌های کشته شده و آسیب دیده است. پس از پنج تا هفت روز، ترشحات بینی در افراد درگیر با سرماخوردگی بهبود پیدا می‌کند و پس از 10  تا 14 روز بیماری به پایان می‌رسد و ایمنی نسبت به بیماری در بدن ایجاد می‌شود که ایمنی ایجاد شده منجر می‌شود فرد تا پایان عمر خود درگیر این ویروس نشود. با توجه به اینکه کودکان تجربه ویروس کمتری دارند، بیشتر درگیر سرماخوردگی می‌شوند، اما پس از سن هشت تا 10 سالگی، به طور معمول کودکان مانند افراد بالغ سالانه دو تا چهار بار سرماخوردگی را تجربه می‌کنند، اما کودکان زیر سن هشت سال ممکن است در طول یک سال شش تا هشت بار سرماخوردگی را تجربه کنند.
عفونت گوش، ریه و سینوس از جمله عوارض شایع سرماخوردگی است. شدت علائم بیماری آنفلوانزا به ویژه علائم سیستمیک بیماری از جمله تب، سردرد، بدن درد، تهوع و استفراغ نسبت به بیماری سرماخوردگی بیشتر است، همچنین در بیماری آنفلوانزا، علائم تنفسی و عوارض بیشتری برای افراد ایجاد می‌شود. آنفلوانزا در بیشتر موارد به خودی‌خود سیر بهبود دارد، اما عوارض آن از سرماخوردگی معمول بیشتر است؛ عفونت گوش میانی از جمله شایع‌ترین عوارض سرماخوردگی و آنفلوانزا محسوب می‌شود که قابل درمان است، اما در صورت درمان نشدن، ممکن است استخوان پشت گوش نیز درگیر شود. عفونت ریه که از جمله عوارض دو بیماری مذکور محسوب می‌شود نیز قابل درمان است، اما گاهی اوقات عفونت ریه شدت بیشتری دارد. شیوع این عوارض در جمعیت عمومی بسیار اندک است، از همین رو نگرانی در این خصوص وجود نخواهد داشت.