ابتلای این افراد به تب دنگی خطرناک است

 این ویروس، چهار نوع ویروس دنگی را شامل می‌شود که هر کدام می‌توانند علت ابتلا به تب دنگی شوند. افزایش ابتلا به تب دنگی معمولاً در مناطق گرمسیری اتفاق می‌افتد، زیرا پشه های ناقل آن در این مناطق به راحتی می‌توانند رشد و تکثیر کنند. همچنین، باران‌های زیاد و تجمع آب در ظروف و اشیاء مختلف می‌تواند محیط مناسبی برای تکثیر این گونه از پشه ها فراهم کند. انسان ممکن است از طریق نیش پشه‌های حامل ویروس دنگی به این بیماری مبتلا شود. وقتی یک پشه حامل ویروس دنگی انسانی را نیش می زند، ویروس وارد سیستم خونی او می‌شود و عفونت را آغاز می‌کند. درمان تب دنگی به تسکین علائم آن، نظیر تب، درد عضلانی، سردرد، و استفاده از آب و الکترولیت‌ها برای جبران از دست دادن مایعات بدن تأکید دارد. در صورت بروز عوارض جدی، مانند خونریزی گوارشی، به مداخله فوری پزشکی نیاز است.
برای پیشگیری از تب دنگی، مهم است که از در معرض نیش پشه‌ها بودن در مناطق خطرناک پرهیز کرده و از روش‌های حفاظت شخصی نظیر استفاده از اسپری ضد پشه، پوشیدن لباس‌های مناسب، و استفاده از پنجره‌ها و درها با توری استفاده کرد. همچنین، برنامه‌های کنترل پشه‌ها و حذف محل‌های آب راکد نقش مؤثری در کاهش ابتلا به تب دنگی دارند. تب دنگی که توسط پشه آئدس آلوده به این بیماری به انسان ها منتقل می شود در زمره بیماری های ویروسی به شمار می رود . با توجه به اینکه تب دنگی جز بیماری های ویروسی به شمار می رود آنتی بیوتیک برای مقابله با آن تاثیری ندارد .
درمان زودرس مهمترین عامل برای شدت نیافتن این بیماری است .‌افرادی که دارای علائم این بیماری هستند می بایست هر چه سریعتر به پزشک و دریافت خدمات دارویی و درمانی مراجعه کنند. در درمان زودرس این بیماری توصیه می شود بیماران مایعات زیاد بنوشند و استراحت کنند و استامینوفن مصرف کنند. انجام درمان زودرس علاوه بر اینکه می تواند از شدید شدن بیماری بکاهد در کاهش مرگ و میر نیز تاثیر دارد. سالمندان ،‌مادران باردار،‌ افراد مبتلا به دیابت، کودکان چاق و افرادی که از داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند به عنوان اقشاری هستند که شدت بیماری تب دنگی آنها بیشتر از بقیه است و می تواند خطرناک باشد.