علائم نارسایی کلیه را بشناسید

  نارسایی مزمن کلیوی زمانی اتفاق می‌افتد که آسیب‌دیدگی‌های بلند مدت در کلیه‌ها باعث بیماری‌های داخلی کلیه و کاهش توانایی کلیه در حفظ سلامت بدن شده باشند. بیماری نارسایی کلیه به دلیل عملکرد و وظایف کلیه‌ها با مشکلات ادراری همراه است. برخی از علائم نارسایی کلیه شامل : کاهش میزان دفع ادرار، تورم اندام‌های تحتانی، پاها و زانو،پف کردن زیر چشم است. خستگی و ضعف،حالت تهوع، تنگی نفس ، درد قفسه سینه، اریتمی یا ضربان قلب نامنظم ،خارش مداوم، کرامپ و انقباض ناگهانی عضلات و تشنج نیز از دیگر علائم این بیماری است. تجمع مقادیر زیاد سموم باعث اختلال در عملکرد کلیه‌ها و نارسایی کلیه می‌شود که در صورتی که بیمار تحت مداوا قرار نگیرد می‌تواند مهلک باشد و اگر کلیه‌ها به طور کامل از کار بیفتند، تنها گزینه درمانی برای معالجه آن‌ها دیالیز یا پیوند کلیه است. برخی از علل نارسایی‌های کلیه قابل درمان بوده و می‌توان عملکرد کلیه‌ها را به حالت اولیه آن‌ها بازگرداند. در برخی موارد نارسایی کلیه یک بیماری پیش‌رونده و غیرقابل ‌برگشت است و متاسفانه در صورت شدید بودن ، موجب کما و در مواردی موجب مرگ هم می‌شود. بیماری‌های کلیه معمولاً به دلیل عارضه‌های دیگر که بر روی کلیه فشار وارد می‌کنند ایجاد می‌شوند. دو عامل اصلی ایجاد کننده کم کاری کلیه، دیابت و فشار خون بالا هستند؛ که در 70 درصد موارد ابتلا به این عارضه نقش دارند که اگر فشار خون بالا کنترل نشود یا به میزان کمی کنترل گردد، می‌تواند عامل اصلی بروز حملات قلبی، سکته مغزی و بیماری مزمن کلیوی باشد و در مورد دیابت نیز میزان بیش‌ازحد گلوکز در خون می‌تواند به فیلترهای ریز موجود در کلیه آسیب برساند.

عفونت کلیه و مجاری ادراری، کلسترول بالا که باعث تجمع چربی در رگ‌های خونی تغذیه کننده‌ی کلیه می شود و نیز بیماری گلومرولونفریت سبب ایجاد التهاب و آسیب به واحد‌های فیلتر کننده کلیه می‌شوند از دیگر عوامل کم کاری کلیه است. بیماری‌های ارثی، انسداد مسیر ادراری، ناهنجاری های مادر زادی یعنی ناهنجاری‌هایی که با رشد نوزاد در شکم مادر رخ می‌دهد، تضعیف کننده‌های سیستم ایمنی و استفاده‌ی منظم و طولانی‌مدت از برخی داروها مانند لیتیم و داروهای ضدالتهاب غیراستروئید (NSAIDs) را نیز از دیگر علل این بیماری می باشد.