عفونت کرونا خطر لخته‌های خونی وخیم را تا 3 تا 6 ماه بعد افزایش می‌دهد

 گروه بین‌المللی از پژوهشگران از سوئد، انگلیس و فنلاند بیش از یک میلیون نفر را در سوئد که فاصله فوریه 2020 و مه 2021 به کرونا مبتلا شده بودند، با 4 میلیون بیمار کنترل که آزمایش کرونایشان منفی بود، مقایسه کردند. نتایج این پژوهش نشان داد سه تا شش ماه پس از ابتلا به کووید-19 بیماران در معرض خطر بیشتر تشخیص ایجاد لخته‌های خونی در پاها یا ریه‌ها هستند. بیماران تا سه ماه پس از عفونت کووید-19 به طور خاص در معرض افزایش قابل‌توجه خطر ترمبوز ورید عمقی (DVT)، لخته شدن خون در وریده‌های عمقی ران‌ یا ساق پا بودند. بیماران همچنین تا شش ماه پس از عفونت کووید-19 در معرض خطر بالاتر دچار شدن به آمبولی ریوی (PE)، لخته شدن خون در رگ‌های خونی و حرکت این لخته به درون شریان ریوی، بودند. این پژوهشگران می‌گویند نتایج بررسی‌شان به مجموعه فزاینده‌ای از شواهد درباره رابطه میان کووید-19 و لخته‌های خونی وخیم اضافه می‌شود و اطلاعاتی جدیدی در این باره به دست می‌دهد که این افزایش خطر تا چه مدتی ممکن است طول بکشد. به نظر این پژوهشگران، یافته‌های فعلی پیامدهای عمده‌ای از لحاظ سیاست مواجهه با کرونا دارند و اهمیت واکسیناسیون بر ضد کووید-19 را نشان می‌دهند. این پژوهشگران همچنین می‌گویند بیماران کووید-19 - «به خصوص بیماران پرخطر»- باید داروی ضد انعقادی دریافت کنند تا به جلوگیری از ایجاد این لخته‌های خونی کمک شود. این پژوهشگران در طول دوره بررسی، 401 مورد DVT در میان بیماران کووید-19 مشاهده کردند، در حالی که در میان بیماران با آزمایش منفی این میزان 267 مورد بود. در همین حال، در بیماران کووید-19 1761 مورد PE رخ داد، در حالی که در گروه کنترل این میزان 171 مورد بود. بیماران کووید-19 که بیماری‌های زمینه‌ای هم داشتند، دچار عفونت شدید کرونا شده بودند یا در موج اول پاندمی در اوایل سال 2020 مبتلا شده بودند، در معرض خطر بیشتر لخته شدن خون بودند. اما افزایش خطر فقط به لخته شدن خون منحصر نمی‌شد. این بررسی همچنین نشان داد که تا دو ماه پس از عفونت کووید-19 خطر خونریزی هم افزایش می‌یابد. این پژوهشگران به محدودیت‌های بررسی‌شان هم اشاره کرده‌اند، از جمله اینکه این بررسی مشاهده‌ای بوده است و نه یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده کنترل‌شده. همچنین این پژوهشگران پذیرفتند که لخته شدن در بیماران کووید-19 ممکن است کمتر از حد واقعی تشخیص داده شده باشد و اطلاعات درباره وضعیت واکسیناسیون بیماران هم در دسترس نبوده است. نظریه‌های گوناگونی درباره سازوکار زیستی رابطه میان کرونا و لخته شدن خون وجود دارند، از جمله وجود آنتی‌بادی‌های کنترل نشده ناشی از عفونت کرونا که باعث می‌شوند سلول‌های خونی خواص ضد لخته‌شدگی‌شان را از دست بدهند و ایجاد پروتئین‌های خاص بوسیله سلول‌های اندوتلیالی - پوشش درونی رگ‌های خونی- به خاطر التهاب ناشی از ویروس که به لخته شدن خون منجر می‌شود.

ریحانه مقتدری_واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل