کارشناسان می گویند که پزشکان باید استفاده از آنتی بیوتیک ها را به گونه ای در نظر بگیرند که کمترین آسیب را به میکروبیوم روده نوزادان، جامعه میکروب هایی که در بدن ما زندگی می کنند، وارد نماید. بر اساس دستورالعملهای فعلی، آنتیبیوتیکهایی که برای طیف وسیعی از باکتریها تجویز میشوند، در حال حاضر برای 4 تا 10 درصد تمامی نوزادان به دلیل عفونتهای مشکوک تجویز میشوند. با این حال، متخصصان میگویند که در بیشتر موارد آنتیبیوتیکها غیرضروری تجویز میشوند، زیرا تنها بخش کوچکی از کسانی که این داروها را دریافت میکنند، مبتلا به عفونت هستند. محققان دانشگاههای ادینبورگ اسکاتلند همراه با مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت هلند، یک کارآزمایی بالینی را با حضور 227 نوزاد انجام دادند تا چگونگی تأثیر آنتیبیوتیکها بر میکروبیوم نوزادان را تجزیه و تحلیل کنند. حدود 147 نوزاد مشکوک به سپسیس یکی از سه درمان استاندارد آنتی بیوتیکی را دریافت کردند. نتایج آنها با نتایج 80 نوزادی که هیچ عفونت مشکوکی نداشتند و آنتی بیوتیک برای آنها تجویز نشده بود، مقایسه شد. از همه نوزادان قبل و بعد از درمان و در سنین یک، چهار و 12 ماهگی نمونه مدفوع گرفته شد. نمونهها از نظر میکروبهایی که میکروبیوم تازه تشکیل شده آنها را تشکیل میدهند و ژنهای باکتریایی مرتبط با مقاومت ضد میکروبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای نوزادانی که آنتی بیوتیک تجویز شده بود، کاهش قابل توجهی در سطح گونه های مختلف بیفیدوباکتریوم در مقایسه با نوزادانی که درمان آنتی بیوتیکی نداشتند، مشاهده شد. میکروبهای بیفیدوباکتریوم به هضم شیر مادر کمک میکنند و سلامت روده را ارتقا میدهند و در عین حال از دفاع ایمنی در برابر عفونت نیز حمایت میکنند. این تیم همچنین افزایش باکتریهای بالقوه بیماریزا و تعداد و فراوانی ژنهای مرتبط با مقاومت ضدمیکروبی را در گروهی که آنتیبیوتیک دریافت میکردند، مشاهده کرد. تغییر در 251 از 695 باکتری مختلف بررسی شده پس از درمان مشاهده شد که تعادل بین باکتری های خوب و بد به نفع میکروب های بالقوه مضرتر تغییر یافته بود. اگرچه با گذشت زمان به تدریج روند بهبود وجود داشت، اما تغییر در میکروبیوم و ژن های مقاومت ضدمیکروبی حداقل به مدت 12 ماه ادامه داشت و با شیردهی که به سیستم ایمنی بدن کودک کمک می کند، بهبود نیافت. پروفسور «دبی بوگارت»، سرپرست تیم تحقیق، اظهار کرد ما از میزان و مدت اثر آنتی بیوتیک ها بر میکروبیوم نوزادان در مقایسه با اثرات همان آنتی بیوتیک ها بر بزرگسالان شگفت زده شدیم. این احتمالاً به این دلیل است که درمان آنتیبیوتیکی در زمانی انجام میشود که نوزادان اولین میکروبهای خود را از مادر خود دریافت کرده و هنوز یک میکروبیوم انعطافپذیر ایجاد نکردهاند. از بین سه رژیم درمانی آنتی بیوتیکی آزمایش شده ، ترکیب پنی سیلین و جنتامایسین کمترین اثر مضر را بر میکروبیوم روده نوزاد و تعداد ژن های مقاومت ضد میکروبی که ظاهر می شوند، دارد. محققان به این نتیجه رسیدند که ترجیحاً این ترکیب خاص از آنتی بیوتیک ها باید هنگام درمان عفونت های مشکوک در نوزادان تجویز شود.
ریحانه مقتدری_واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/12/02
کد :
31539
تعداد بازدید:
584