کمبود ویتامین K و بروز آسیب ریوی بیماران کرونایی

 مطالعات نشان می دهد ویتامین K نقش مهمی در پیشگیری از شدت بیماری کووید۱۹ به ویژه آسیب ریوی و ترومبوآمبولی دارد. بیماری کووید ۱۹ تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت عمومی و رفاه اجتماعی و اقتصادی دارد. اکثر افراد مبتلا به این بیماری، علائم خفیف تا متوسطی دارند، اما بخش قابل توجهی از آنها به دلیل ذات الریه دچار نارسایی تنفسی می‌شوند. ترومبوز (لخته شدن خون) یکی دیگر از عوارض کووید ۱۹ است. ویتامین K از ویتامین‌های محلول در چربی است که در مواد غذایی یافت می‌شود و به شکل مکمل‌های غذایی نیز در بازار وجود دارد. بدن انسان به ویتامین K برای اصلاح پس از سنتز پروتئین‌های خاصی که برای انعقاد خون یا کنترل پیوند کلسیم در استخوان‌ها و سایر بافت‌ها نیاز است، نیاز دارد. بدون ویتامین K، انعقاد خون به طور جدی مختل شده و خونریزی کنترل نشده رخ می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که کمبود ویتامین K همچنین ممکن است استخوان‌ها را ضعیف کرده و به طور بالقوه به پوکی استخوان کمک کرده و باعث تشکیل کلسیم در شریان‌ها و سایر بافت‌های نرم شود. نکته حائز اهمیت این است که ماتریس پروتئین Gla موسوم به MGP یک مهار کننده وابسته به ویتامین K در کلسیفیکاسیون بافت نرم و تخریب الیاف الاستیک است. یافته‌های محققان دانشگاه ماستریخت هلند نشان می‌دهد که عدم فعالیت MGP وابسته به ویتامین K، فیبرهای الاستیک را در برابر پروتئولیز ناشی از کروناویروس محافظت نمی‌کند. مجموع این داده‌ها باعث شده است گروه مطالعه به مکانیسم تأثیر کاهش ویتامین K در ذات الریه پی ببرد که منجر به کاهش MGP و پروتئین S فعال شده که به ترتیب عامل تشدید آسیب ریوی و انعقاد خون هستند، می‌شود.

ریحانه مقتدری_واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل