دانشمندان، ارزیابی‌های خود را روی موش‌هایی انجام دادند که منافذ و تاول‌های پوستی به صورت مصنوعی در آنها ایجاد شده بود. آنها با نظارت بر بیان ژن و تکثیر سلول، به بررسی دوره درمانی پرداختند.
این گروه پژوهشی دریافتند که "سلول‌های بنیادی فولیکول مو"(HFSCs)، عملکرد مهمی در درمان تاول‌ها بر عهده دارند. این سلول‌های بنیادی می‌توانند "تاول‌های ساب اپیدرمال"(subepidermal blisters) را که زیر پوست قرار دارند، درمان کنند. ترمیم زخم توسط این سلول‌ها، با تاخیر در رشد فولیکول‌های مو در منافذ و بافت پوست همراه است. با کاهش یافتن سلول‌های بنیادی فولیکول مو، گروه دیگری از سلول‌های بنیادی موسوم به "IFESCs" نیز می‌توانند به درمان کمک کنند. دانشمندان تایید کردند که درمان تاول، تحت تاثیر سلول‌های اصلی سازنده روپوست موسوم به کراتینوسیت (Keratinocyte)، منافذ ابتدایی و سلول‌های پوست قرار دارد؛ هر چند مکانیسمی که کراتینوسیت به واسطه آنها بر درمان اثر می‌گذارد، مشخص نیست.
یافته‌های این پژوهش، ثبات میان درمان زخم و بهبود پوست را نشان می‌دهد و چشم‌اندازهای بسیاری را برای درمان منافذ و تاول‌های پوست به نمایش می‌گذارد. شاید بتوان از روش‌های به کار رفته در این آزمایش برای درمان تاول استفاده کرد. بررسی عملکرد غدد عرق در این آزمایش امکان‌پذیر نبود زیرا موش‌ها فاقد غدد عرق بودند و عملکرد "سلول‌های مزانشیمی"(mesenchymal cells) که تاثیر آنها در درمان زخم‌های پوست پیشتر ثابت شده است، مورد بررسی قرار نگرفت. تمرکز پژوهش‌های آینده بر این نکات خواهد بود.
واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/03/27
کد :
10310
تعداد بازدید:
364