رشد ریه از هفته سوم جنینی آغاز میشود، در واقع از هفته سوم بارداری، جوانه ریوی ایجاد میشود و به تدریج رشد و پنج مرحله رشد را تجربه میکند و مرحله آخر رشد ریه از هفته 36 بارداری به بعد است و این رشد تا پس از تولد نوزاد ادامه پیدا میکند. در صورتی که نوزادی قبل از هفته 36 بارداری متولد شود، ریه او تکامل ندارد و آماده ورود به محیط نیست، از همین رو مشکلاتی متوجه این نوزاد نارس میشود و مهمترین مسئله کمبود سورفاکتانت است.سورفکتانت مادهای است که روی سطح ریه را میپوشاند و باعث میشود ریهها جمع نشوند که در نوزاد نارس سورفکتانت ترشح نشده است یا مقداری کمی دارد و همین موضوع باعث میشود ریهها مستعد کلاپس باشند و ظرفیت ریه کاهش پیدا کند.
هرچه سن بارداری هنگام تولد نوزاد کمتر باشد، عوارض متوجه نوزاد بیشتر خواهد بود. در صورتی که احساس شود مادری در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارد، بنابر تشخیص پزشک، به مادر آمپول بتامتازون یا کورتون تزریق میشود تا سورفکتانت ترشح شود و عوارض متوجه نوزاد بسیار کمتر شود. رشد ریهها پس از نوزادی نیز تداوم خواهد داشت و تا دو سالگی این رشد ادامه دارد؛ زمان تولد، یک نوزاد 25 میلیون حباب ریوی دارد که این میزان در بزرگسالان 300میلیون است و تعداد این حبابها از بدو تولد به تدریج افزایش پیدا میکند و تا دو سالگی به 300 میلیون میرسد و پس از آن اندازه حبابچهها تا هشت سالگی افزایش پیدا میکند. تا سن هشت سالگی شاهد روند تکاملی ریه در کودکان هستیم. در صورتی که پس از هشت سالگی آسیبی متوجه ریه کودک شود، ریه توان بالایی برای بازسازی ندارد، اما در صورتی که سن کودک کمتر از هشت سال باشد، ریه او قدرت بازسازی بیشتری دارد.
تاریخ انتشار :
1403/08/24
کد :
45314
تعداد بازدید:
19