علائم کلیدی ابتلا به سینوزیت

 به طور معمول به عنوان پزشک در مواردی آنتی بیوتیک را تجویز می‌کنیم که ترشحات چرکی قطعی وجود داشته باشد، بیش از چهار روز از سیر بیماری گذشته باشد و اطمینان پیدا کنیم یک عفونت باکتریال به صورت ثانویه روی عفونت ویروسی سوار شده باشد. برای بیماری سینوزیت هشت علامت وجود دارد که می‌تواند گویای ابتلای فرد به سینوزیت باشد که نخستین آن آبریزش مداوم و گرفتگی بینی است. ابتلای فرد به سردرد، وجود ترشحات چرکی در پشت حلق، شکایت از درد و سوزش گلو، وجود سرفه‌های توجیه نشده و طولانی مدت به دلیل ترشحات پشت حلق و سابقه بوی بد دهان از دیگر علائم این بیماری است. به طور معمول افراد مبتلا به سینوزیت سابقه‌ای از عفونت‌های تنفسی همچون سرماخوردگی، آلرژی‌های فصلی و استعمال دخانیات دارند یا در معرض دود سیگار قرار می‌گیرند. سابقه ابتلا به اختلالات ساختار سینوس از جمله پولیپ بینی، ضعف سیستم ایمنی یا مصرف داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی از دیگر ریسک فاکتورهایی است که علائم سینوزیت را تشدید می‌کند. به طور معمول شایع‌ترین دلیل ابتلای به سینوزیت، عفونت‌های ویروسی و بعد از آن باکتری‌ها هستند. شست و شوی مکرر دست‌ها به ویژه زمانی که فرد با افراد مبتلا به عفونت‌های تنفسی تماس دارد، واکسیناسیون سالانه آنفلوانزا، پرهیز از تماس نزدیک با افراد مبتلا به آنفلوانزا و سرماخوردگی یا هر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، خودداری از استعمال دخانیات و قرار نگرفتن در معرض دود سیگار و قرار گرفتن در محیط‌های دارای تهویه مناسب از راه‌های پیشگیری از این بیماری است.
زمانی که علائم و نشانه‌ها بسیار شدید و سردرد و درد صورت بسیار آزاردهنده است و زمانی که بعد از یک دوره عفونت تنفسی فوقانی خفیف که به طور عمده ویروسی هستند، علائم به مراتب شدیدتر و سبب افت عملکرد بیمار شود، باید به پزشک مراجعه شود. همچنین زمانی که یک بیماری ساده تنفسی ویروسی و سرماخوردگی بیش از 10 روز یا تب بیش از چهار روز ادامه پیدا کند باید به پزشک مراجعه شود. چنانچه در مدت 6 ماه فرد بیش از سه بار سابقه ابتلا به سینوزیت را داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کند تا دلایل زمینه‌ای و تشریحی ابتلا به سینوزیت در این قبیل بیماران بررسی شود.

98 درصد سینوزیت‌ها نیازمند آنتی‌بیوتیک نیستند

مورادی از سینوزیت که سینوزیت‌های ویروسی است نیازمند تجویز آنتی‌بیوتک نیست و تجویز آنتی‌بیوتیک در این موارد هیچ کمکی به بیماران نمی‌کند و چنانچه عفونت ثانویه رخ دهد نسبت به آنتی‌بیوتیک مقاومت نشان خواهد داد. زمانی که آنتی‌بیوتیک به صورت نابه‌جا استفاده شود به طور قطع بدون عارضه نیست و عوارضی همچون بثورات پوستی یا عوارض شدید آلرژیک، مقاومت‌های میکروبی یا حتی اسهال ناشی از آنتی بیوتیک ایجاد می‌شود. به طور معمول پزشکان به بیمارانی که سابقه سرماخوردگی یا آنفلوانزا دارند توصیه می‌کنند در سه تا چهار روز نخست از مصرف آنتی‌بیوتیک خودداری کنند و تأخیر در استفاده داشته باشند و بعد از این مدت چنانچه علائم آنها بهبود پیدا نکرد و آثار یک عفونت ثانویه میکروبی ایجاد شد آن زمان تجویز آنتی بیوتیک می‌تواند کمک‌کننده باشد. به طور معمول قرار دادن کمپرس آب گرم روی ناحیه بینی و پیشانی می‌تواند سبب بهبود و تخفیف احساس فشار در سینوس شود و استفاده از داروهای ضدحساسیت،  ضداحتقان و اسپری بینی نرمال‌سالین کمک‌کننده است. توصیه می‌شود از آب گرم به صورت بخور یا بخور با عواملی که در داروخانه‌ها عرضه می‌شود استفاده شود؛ بخور با آب گرم یا ماندن در زیر دوش حمام زمانی که بخار آب وجود دارد برای کنترل علائم کمک کننده است و درد و ناراحتی را تا حدودی کاهش می‌دهد. توصیه می‌شود به هیچ عنوان برای کاهش تب شیرخواران به جز استامینوفن از داروی دیگری استفاده نشود، زیرا مصرف داروهای ضدحساسیت، ضداحتقان و ضدسرفه در این سنین بسیار خطرناک است و می‌تواند سبب ایست ناگهانی تنفسی و حتی مرگ نوزاد شود.
به هیچ عنوان برای سن زیر 18 سال برای کاهش علائم نباید از آسپرین استفاده شود، زیرا مصرف این دارو می‌تواند در صورت ابتلا به عفونت‌های تنفسی به ویژه آنفلوانزا سبب ایجاد یک سندروم مرگ‌آور به نام سندروم ری شود و نارسایی کبدی، آسیب‌های مغزی و مرگ را به دنبال داشته باشد. در زمینه مصرف داروهای ضدسرفه حتی بعد از سن چهار سالگی نیز باید نظر پزشک مدنظر باشد، زیرا برخی از داروهای ضدسرفه برای سنین پس از چهار سال تولید شده و قابل استفاده در کودکان نیست و از بین بردن سرفه در کودکان بدون تجویز پزشک کار صحیحی نیست. برخی از بیماران علائمی شبیه سینوزیت دارند به طور نمونه آلرژی‌های فصلی و سرماخوردگی نیز این علائم را دارند، بنابراین تشخیص صحیح باید به عهده پزشک گذاشته شود.

مصرف آنتی‌بیوتیک برای آنفلوانزای فصلی اثر درمانی ندارد

استفاده از داروهایی همچون آموکسی سیلین، کلاولانیک اسید به عنوان مرحله نخست مصرف قابل توجیه است، اما توصیه می‌شود به هیچ عنوان از آزیترومایسین استفاده نشود، زیرا مطالعات نشان داده در بیش از 40 درصد موارد پنوموکوک که عامل اصلی سینوزیت است مقاومت نشان می‌دهد و هیچ سودی در درمان ندارد و مصرف بی‌فایده آن ممکن است عوارض مصرف را به دنبال داشته باشد. افرادی که سابقه آلرژی به پنی سیلین دارند می‌توانند از فلوروکینولون‌های تنفسی در شرایط خاص استفاده کنند و درخواست داریم به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک از آنتی‌بیوتیک استفاده نشود، زیرا سودی برای درمان نخواهد داشت.