سیستم ایمنی قوی حریف شایع‌ترین بیماری‌ آمیزشی می‌شود؟

 افرادی که در سنین فعال جنسی هستند، تا زمانی که رفتارهای پرخطر جنسی‌ انجام می‌دهند، در معرض ابتلا به انواع ویروس‌های اچ‌پی‌وی هستند. ویروس‌ اچ‌پی‌وی یک DNA ویروسی از خانواده‌ Papillomaviridae است، این ویروس تیپ‌های گوناگونی دارد و باعث زگیل‌های پوستی تناسلی و غیرتناسلی می‌شود. زگیل‌های تناسلی‌ مقعدی ضایعات خوش خیمی هستند که توسط تیپ‌های کم خطر ویروس پاپیلوما ایجاد می‌شوند، این زگیل‌ها غالبا به ضایعات سرطانی تبدیل نمی‌شوند و می‌توان ادعا کرد که شایع‌ترین نشانه ابتلا به ویروس اچ‌پی‌وی این ضایعات هستند.
زگیل‌های تناسلی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های آمیزشی منتقله به انسان هستند. حدودا 75 درصد از زنان و مردان جامعه در مقطعی به آن مبتلا می‌شوند، عمدتا سن بروز زگیل 18 تا 59 سال در زنان و مردان بوده و اوج شیوع آن در افراد زیر سن 40 سال است. اوج سن ابتلا به زگیل تناسلی در مردان 25 تا 29  سال و در زنان 20 تا 24 سالگی است. در مطالعات بر بیماران ایرانی، برای هر دو جنس اوج بروز در سنین 20 تا 30 سال است. با افزایش سن میزان بروز زگیل تناسلی کاهش می‌یابد اما در سراسر  طول زندگی جنسی یک فرد احتمال ایجاد زگیل تناسلی وجود دارد؛ اگرچه عموما زگیل‌های تناسلی خاصیت سرطانی شدن ندارند ولی در موارد نادری به سوی این تغییرات گرایش پیدا می‌کنند. دوره پنهان (کمون) ورود ویروس به بدن تا ظهور زگیل تناسلی، بسیار متغیر است. بین سه تا چند هفته و عمدتا دو تا سه ماه پس از تماس جنسی و حتی تا مدت هشت ماه بعد از تماس، زگیل تناسلی ایجاد می‌شود؛ بنابراین یک دوره نهان سه هفته تا هشت ماه بین ایجاد ارتباط تا ظهور زگیل وجود دارد. اگرچه در حدود 40 درصد موارد یا زگیل ایجاد نمی‌شود و یا به‌ قدری کوچک است که توسط بیمار احساس و یا مشاهده نمی‌شود.

نشانه‌های ابتلا به اچ‌ پی‌ وی

از نظر بالینی عمدتا هیچ علامتی به غیر از خود زگیل وجود ندارد. زائد‌ه‌های پوستی در این بیماری فقط در صورت ایجاد در مقعد، می‌تواند هنگام اجابت مزاج در بیمار ناراحتی ایجاد کند، همچنین در صورت ایجاد در منفذ واژن هنگام نزدیکی، ممکن است در زنان درد و ناراحتی ایجاد شود. اگرچه زگیل تناسلی وقتی بر اثر تیپ‌های کم خطر ایجاد می‌شوند عمدتا خوش خیم است. معمولا استرس و اضطراب، سبب مراجعات مکرر بیماران مبتلا به hpv  به پزشک می‌شود. زگیل‌ها دارای اشکال متفاوت بوده و از یک تا ده‌ها عدد به ‌صورت پراکنده و یا مجتمع و از حالت قارچی شکل تا به فرم گل کلمی متغیر است. ممکن است زگیل فقط یکی باشد و یا به‌صورت مجتمع کنارهم باشند.

علامت‌ها اچ‌ پی‌ وی در مردان و زنان

تغییرات به صورت‌های مختلف در زنان بر روی لب‌های بزرگ و کوچک آلت تناسلی، میان‌ دو راه و مقعد و در مردان بر روی تنه آلت تناسلی و کیسه بیضه‌ها، میان‌دوراه و مقعد مشاهده می‌شود. زگیل حتی می‌تواند در حفره پیش‌آبراه، داخل واژن، داخل دهانه‌ رحم و یا داخل مقعد هم ایجاد شود.

راه‌های انتقال

زگیل‌ها یا از طریق تماس مستقیم با بافت پوستی یا مخاطی یک فرد آلوده و یا از طریق اشیاء و لوازم آلوده منتقل می‌شوند. راه‌های انتقال غیرجنسی زگیل تناسلی خصوصا در اشخاصی که با یکدیگر به صورت مداوم معاشرت و زندگی مشترک دارند، نیز محتمل است. توالت فرنگی، حوله آلوده و غیره احتمال انتقال ویروس را از فرد آلوده به فرد غیرآلوده دارند، ولی مهم‌ترین راه انتقال ویروس پاپیلوما و ایجاد زگیل، تماس مستقیم آلت‌های تناسلی زن و مرد حین رابطه جنسی و یا به‌طور غیر مستقیم از طریق انگشتان و یا اشیاء آلوده به این ویروس است. انتقال از طریق دست آلوده در 38 درصد از زنان و 64 درصد از مردان مبتلا به زگیل تناسلی گزارش شده است. رابطه‌ جنسی از راه دهان و مقعد با فرد آلوده نیز از مهم‌ترین راه‌های انتقال هستند. در بیشتر موارد، دخول یک شرط اصلی برای انتقال ویروس پاپیلوما است ولی تماس بین آلت‌های تناسلی صورت گرفته و همچنین رابطه دهانی نیز  می‌تواند باعث ایجاد زگیل، البته با شیوع کمتری نسبت به دخول در مجرای تناسلی و یا مقعد شود.

آزمایش و تست در زنان و مردان چگونه است؟

در یک تست آزمایشگاهی، سلول‌هایی را با خراش دادن گردن رحم تهیه می‌کنند و آن را از نظر حضور DNA پاپیلوم انسانی (HPV) بررسی می‌کنند. حذف ویروس HPV در بدن بستگی به رفتارهای جنسی، رعایت اصول پیشگیری، واکسیناسیون و گذشت زمان فرد مبتلا دارد. ثابت شده در مبتلایان به HPV اگر موارد پیشگیری، پرهیز از رفتارهای پرخطر جنسی و استفاده از کاندوم انجام شود در بازه زمانی کمتر از دوسال ممکن است این ویروس به‌خودی خود از بین برود. اگر رفتارهای پرخطر جنسی ادامه‌دار باشد احتمال اینکه گونه‌های جایگزین دیگر ویروس وارد بدن شود بسیار زیاد است.افرادی که در سنین فعال جنسی هستند، تا زمانی که رفتارهای پرخطر جنسی‌ انجام می‌دهند، در معرض ابتلا به انواع ویروس‌های اچ‌پی‌وی هستند. بالابردن سیستم ایمنی بدن منجر به از بین رفتن ویروس نمی‌شود، اینکار صرفا به سیستم ایمنی کمک می‌کند تا با کنترل ویروس، گونه‌های مختلف وارد بدن نشده و یا بیماری طغیان نکند.