سرخجه یک بیماری ویروسی است که گاهی ضایعات پوستی آن شبیه بیماری سرخک یا مخملک تظاهر می کند و در صورت انتقال از مادر به جنین با خطرات جبران ناپذیری همراه است. چنانچه جنین در مراحل اولیه تشکیل خود، مبتلا به بیماری سرخجه شود، در معرض خطر مرگ داخل رحمی، سقط خودبخودی جنین و ناهنجاری های اندام ها بدن خواهد بود و این ناهنجاری ها ممکن است با ناشنوایی، آب مروارید، کوچکی چشم، آب سیاه جنینی، کوچکی جمجمه، عقب ماندگی ذهنی، ضایعات پوستی، بزرگی کبدو طحال، یرقان، نقایص استخوانی و مشکلات قلبی- عروقی همراه باشد.
دوره نهفتگی بیماری سرخجه را 14 تا 18 روز میباشد. این بیماری، از طریق قطرات بزرگ تنفسی منتقل و در بزرگسالان به صورت تب خفیف 1 تا 5 روزه، سردرد، بیقراری، ترشح خفیف بینی و التهاب ملتحمه بروز می کند، اما عفونت سرخجه در بزرگسالان، بین 25 تا 50 درصد، می تواند بدون علامت باشد. در کودکان نیز این علائم با شدت بیشتری بروز می کند. ضایعات پوستی در بیماری سرخجه معمولا در پشت گوش پدیدار می شوند و سپس به سایر ارگان ها از جمله، صورت وگردن گسترش می یابد.
سایرعلائم بالینی بیماری سرخجه، التهاب غده‌های لنفاوی واقع در پشت گوش یا ناحیه پشت گردنی است. واکسیناسیون سرخجه در سال اول زندگی، می تواند در پیشگیری از بروز بیماری سرخجه نقش عمده ای ایفا کند. این واکسن به صورت ترکبیی با واکسن سرخک و اوریونMMR است که تزریق آن در 2 نوبت توصیه می شود. همچنین بیماری سرخجه با تجویز آنتی بیوتیک برای درمان عفونت و نیز داروهای تب بر و مسکن توسط پزشک معالج قابل کنترل است.
تاریخ انتشار :
1403/06/03
کد :
44974
تعداد بازدید:
339