کمبود کدام ویتامین باعث بی قراری پا میشود

 به این ترتیب، مصرف ویتامین های B6، B12، C، D یا E ممکن است نقش مهمی در بهبود وضعیت شما داشته باشد. اما قبل از اینکه مکمل ویتامین را به برنامه درمانی خود اضافه کنید یا رژیم غذایی خود را تغییر دهید، لطفاً با پزشک مشورت کنید تا ببینید آیا افزایش مصرف ویتامین برای شما مناسب است یا خیر. اغلب افراد از بروز بی قراری در پاهای خود شکایت دارند و همواره از دلایل بروز آن ابراز بی اطلاعی می کنند این درحالی است که به گفته پزشکان این یک اختلال عصبی شایع به نام سندروم پای بی قرار(RLS) است که به دلیل کمبود کلسیم، سدیم، پتاسیم، منیزیوم و قندخون یا به دلیل استرس و اضطراب بروز می کند. از آنجایی که این بیماری سبب بروز اختلال در خواب شبانه می شود در دسته اختلالات خواب گنجانده شده است اما علایم این بیماری که شامل گزگز، مورمور، سوزن سوزن و خارش پاها یا احساس حرکت حشره روی پاها است در حالت بیداری نیز بروز می کند. بروز این علایم در زمان بیداری، بیشتر هنگامی که فرد به مدت طولانی روی صندلی در محل کار خود نشسته است یا در سفر با هواپیما یا خودرو مدت طولانی بی حرکت روی صندلی می نشیند، رخ می دهد. این علایم بیشتر در مچ پاها تا زانو رخ می دهد اما گاهی که شدت بیشتری می یابد تا ران ها نیز پیش می رود و فرد را دچار کلافگی شدید می کند. در هنگام بروز این علایم، فرد دیگر نمی تواند در حالت نشسته یا دراز کشیده بماند و باید حالت خود را تغییر دهد، پاهای خود را تکان دهد، حرکت کند و راه برود؛ به این ترتیب این علایم به طور موقت و تاحدودی برطرف می شود. کارشناسان پیشنهاد می کنند که مصرف مکمل های ویتامین ممکن است به بهبود برخی از علائم RLS کمک کند. به خاطر داشته باشید: همیشه باید قبل از شروع مصرف مکمل ها با پزشک صحبت کنید تا ببینید آیا مکمل ها برای شما مناسب هستند یا خیر.

علائم سندرم پای بی قرار (RLS)

سندرم پای بیقرار می تواند به طور قابل توجهی بر خواب شما تأثیر بگذارد، یا خوابیدن را بسیار سخت کند یا باعث شود بیدار شوید و بعد از بیدار شدن دوباره به خواب بروید. راه رفتن یا حرکت دادن پاها می تواند ناراحتی را به طور موقت تسکین دهد، اما احساس ناخوشایند در پاهای شما ممکن است پس از توقف حرکت بازگردد.
علائم سندرم پای بی قرار اغلب در اواخر بعد از ظهر یا عصر رخ می دهد و در شب بدتر می شود.

چند علامت رایج این بیماری عبارتند از:

    احساسات ناخوشایند در پاهای شما
    بدتر شدن علائم هنگام استراحت یا خواب
    هنگامی که پاهای خود را حرکت می دهید از بین می رود
    تغییرات در کیفیت خواب
    مشکل در تمرکز
    سطوح بهره وری پایین تر
    تغییرات خلقی یا افسردگی
    خواب آلودگی در طول روز
فراوانی و شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افراد مبتلا به RLS خفیف ممکن است یک یا دو بار در هفته علائم را تجربه کنند، در حالی که افراد مبتلا به موارد شدید RLS ممکن است هر شب علائم را داشته باشند.

ویتامین B سندرم پای بی قرار را کنترل می کند؟

تحقیقات نشان می دهد که ویتامین B ممکن است نقش مهمی در RLS ایفا کند. سطوح پایین ویتامین B12 ممکن است منجر به شروع RLS شود، در حالی که کمبود ویتامین B6 می تواند منجر به بروز علائم شدیدتر شود. مصرف مکمل های ویتامین B6 و B12 ممکن است به جبران برخی علائم کمک کند.

همچنین می توانید ویتامین B بیشتری را در رژیم غذایی خود بگنجانید. به عنوان مثال، ویتامین B12 در غذاهایی مانند تخم مرغ، ماهی و شیر یافت می شود؛ همچنین غذاهایی مانند سبزیجات نشاسته ای، میوه های غیر مرکبات و غلات غنی شده حاوی ویتامین B6 هستند.
هر دو نوع ویتامین B نیز دارای مزایای خاص خود هستند، از جمله:

ویتامین B12   

از عملکرد اعصاب شما پشتیبانی می کند، که ممکن است حرکات غیرارادی در پاها را محدود کند.    

به بهبود گردش خون در بدن شما کمک می کند و ممکن است درد در پاهای شما را کاهش دهد.    

ویتامین B6

کیفیت خواب را بهبود می بخشد.

سطح دوپامین را در مغز افزایش می دهد که می تواند به کاهش اسپاسم عضلانی کمک کند.

با این حال، درست مانند داروها، ویتامین ها نیز عوارض جانبی دارند. به همین دلیل بسیار مهم است که قبل از شروع استفاده از مکمل ها با پزشک صحبت کنید.مصرف ویتامین B12 به طور کلی بی خطر است زیرا بدن شما مقادیر اضافی این ویتامین را ذخیره نمی کند. اما ویتامین B12 گاهی اوقات می تواند با سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، مانند پریلوسک (امپرازول) تداخل داشته باشد. مانند ویتامین B12، ویتامین B6 نیز می تواند تداخل دارویی با سایر داروها داشته باشد. این موارد ممکن است شامل داروهای ضد تشنج مانند اپیتول (کاربامازپین) و داروهای آسم، مانند الیکسوفیلین (تئوفیلین) باشد. علاوه بر این، مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین B6 گاهی اوقات می تواند منجر به حالت تهوع، سوزش سر دل یا حساسیت به نور شود.

ویتامین D سندرم پای بی قرار را کنترل می کند؟

کمبود ویتامین D می تواند باعث اختلال در عملکرد دوپامین شود که ممکن است با شروع سندرم پای بیقرار همراه باشد. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که عملکردهای حسی و حرکتی را کنترل می کند. تغییرات در سطح دوپامین می تواند باعث حرکات غیر طبیعی یا غیر ارادی شود و ممکن است خطر ابتلا به RLS را افزایش دهد. مطالعات اولیه نشان می دهد که افزودن ویتامین D بیشتر به رژیم غذایی یا مصرف این ویتامین به شکل مکمل می تواند به بهبود شدت علائم RLS کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک اثربخشی ویتامین D برای RLS مورد نیاز است.

تحقیقات فعلی نشان می دهد که ویتامین D ممکن است علائم RLS را با موارد زیر بهبود بخشد:

    حفظ سلامت استخوان ها
    بهبود حرکت عضلات
    حمایت از عملکرد عصبی و محدود کردن حرکت غیر ارادی

مصرف بیش از حد نیاز ویتامین D می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، مانند:

    حالت تهوع یا استفراغ
    ضعف عضلانی
    از دست دادن اشتها
    تشنگی بیش از حد
    تکرر ادرار
    ضربان قلب نامنظم
    افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه
اگر پزشک شما فکر می کند ویتامین D ممکن است گزینه خوبی برای شما باشد، ممکن است مکمل ویتامین D را برای شما تجویز کند. شما همچنین می توانید به طور طبیعی ویتامین D را در غذاهایی مانند پنیر، شیر، ماست و ماهی های چرب پیدا کنید. گذراندن زمان در آفتاب همچنین سطح ویتامین D شما را افزایش می دهد، اما استفاده از کرم ضد آفتاب و محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای محافظت از پوست بسیار مهم است.

ویتامین C و E سندرم پای بی قرار را کنترل می کند؟

افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی در معرض افزایش خطر ابتلا به RLS هستند. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف ترکیبی از ویتامین C و E می تواند علائم شدید RLS ناشی از بیماری کلیوی را بهبود بخشد. هر دو ویتامین C و E به بدن شما در برابر آسیب سلولی کمک می کنند. اما آنها مزایای منحصر به فرد خود را دارند. این مزایا شامل:

ویتامین E 

به گشاد شدن رگ های خونی و کاهش خطر لخته شدن خون در پاها کمک می کند.

از سلامت کلی مغز و ایمنی حمایت می کند. 

   ویتامین سی

    کیفیت خواب را بهبود می بخشد.
   در تولید کلاژن شرکت می کند و ممکن است به کاهش التهاب کمک کند.

عوارض جانبی دوزهای بالای هر دو ویتامین C و E نیز ممکن است رخ دهد. مصرف بیش از حد ویتامین C ممکن است باعث تهوع، اسهال و گرفتگی معده شود اما مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین E ممکن است منجر به افزایش خطر خونریزی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان شود. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که هر دو ویتامین C و E ممکن است با داروهایی که به کاهش کلسترول و کاهش اثربخشی درمان‌های سرطان، مانند شیمی‌درمانی، کمک می‌کنند، تداخل داشته باشند.

درمان سندرم پای بی قرار

در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم پای بیقرار وجود ندارد. به غیر از ویتامین ها، گزینه های درمانی دیگر نیز می توانند به بهبود وضعیت شما کمک کنند. در حالی که برنامه درمانی شما به علائم و شدت بیماری شما بستگی دارد، پزشک شما ممکن است ترکیبی از ویتامین ها، داروها و درمان های خانگی را توصیه کند.

داروها

برخی از داروها می توانند به کاهش علائم سندرم پای بیقرار کمک کنند. این موارد شامل:
    داروهای ضد تشنج: داروهای ضد تشنج اولین خط درمانی برای افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار است. این موارد اغلب شامل هوریزانت (گاباپنتین اناکاربیل) و لیریکا (پره گابالین) هستند.
    عوامل دوپامینرژیک: این داروها به افزایش سطح دوپامین در مغز کمک می کنند که ممکن است علائم RLS را کاهش دهد. Mirapex (پرامیپکسول)، Neupro (روتیگوتین) و Requip (روپینیرول) سه عامل دوپامینرژیک هستند که در حال حاضر توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان سندرم پاهای بی قرار متوسط تا شدید تأیید شده اند.
    بنزودیازپین ها: برای کمک به کاهش اسپاسم عضلانی، بی خوابی ، یا اضطراب مرتبط با RLS، پزشک شما ممکن است بنزودیازپین ها (یک دسته از داروهای افسردگی) را توصیه کند. رایج ترین داروها در این دسته دارویی آتیوان (لورازپام) و کلونوپین (کلونازپام) هستند.

درمانهای خانگی

پزشک همچنین ممکن است چندین درمان خانگی را برای مدیریت علائم خفیف تا متوسط RLS توصیه کند. این نکات خودمراقبتی در خانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    کشش پاها
    تمرینات هوازی ملایم (مانند پیاده روی)
    پایبندی به برنامه خواب
    اجتناب از مصرف نیکوتین، الکل و کافئین
    ماساژ پاها
    گرفتن حمام های گرم
    استفاده از روکش های پا یا جوراب های فشاری که مخصوص افراد مبتلا به RLS طراحی شده است
    قرار دادن کمپرس یخ یا پدهای گرم کننده روی پاها

بیماری پای بی قرار و روزه داری

علایم سندروم پای بی قرار در هنگام روزه داری نیز بروز می کند و گاهی اغلب روزه داران از بروز این حالت شکایت دارند و بیان می کنند که گاهی بروز این علایم با درد در ناحیه پاها همراه است. به گفته آنها، در ساعات پایانی روز این حالت در آنها بیشتر می شود اما دقایقی پس از صرف افطاری این حالت به تدریج کمتر می شود و از بین می رود. دکتر ایرج خسرونیا در این مورد توضیح داد: «علاوه بر استرس و اضطراب، کمبود کلسیم، منیزیوم، سدیم، پتاسیم و قندخون علل اصلی بروز بیماری پای بی قرار است که در صورتی که افراد روزه دار رژیم غذایی مناسبی نداشته باشند ممکن است علایم این بیماری در آنها بیشتر بروز کند. » افرادی که دچار علایم این بیماری می شوند، باید ابتدا میزان کلسیم، منیزیوم، سدیم، پتاسیم و قندخون خود را با انجام آزمایش های لازم بررسی کنند؛ در صورتی که کمبودی در این زمینه داشتند باید با یک متخصص تغذیه برای رفع این کمبودها مشورت کنند تا این علایم در آنها از بین برود.

منابع غذایی حاوی کلسیم، پتاسیم و منیزیم

به گفته متخصصان تغذیه، میوه ها و سبزی ها حاوی مقادیر مناسبی از پتاسیم، کلسیم و منیزیوم هستند و در بین آنها موز، زردآلو، پرتقال، انگور، هلو، آلو، انجیر، سیب زمینی، سیر، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، کدو سبز حاوی پتاسیم بیشتر و اسفناج، بادام زمینی و گندم سبوس دار نیز حاوی منیزیوم زیاد است. همچنین علاوه بر شیر و لبنیات، اسفناج، کلم، تخمه آفتاب گردان، کشمش، انجیر خشک، شاه بلوط و خرما نیز از جمله منابع غذایی حاوی کلسیم به شمار می روند. استرس و اضطراب از دیگر علل بروز بیماری پای بی قرار است. افرادی که با انجام آزمایش های لازم متوجه شدند کمبودی در زمینه کلسیم، سدیم، پتاسیم و منیزیوم ندارند، باید تلاش کنند بر اعصاب خود مسلط شوند، در یک جا ساکن نشوند و مرتب حرکت کنند تا علایم بی قراری در آنها برطرف شود اما اگر به این طریق برطرف نشد، باید برای رفع استرس و اضطراب خود به یک روانپزشک مراجعه کنند. بروز درد در پاها به همراه علایم این بیماری، به دلیل التهاب اعصاب پا ناشی از کمبود کلسیم، سدیم، منیزیوم، پتاسیم و قندخون رخ می دهد که برای برطرف کردن آن نیز لازم است افراد با مشورت با متخصص تغذیه در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد کنند.