عفونت‌های قارچی خفیف نیاز به مداخله جدی و یا حتی درمان خاصی ندارد. این عفونت‌ها در بیشتر موارد با کمک باکتری‌های مفید محیط واژن خودبه‌خود برطرف می‌شود ولی نکته اینجاست که باید علت زمینه‌ای ایجاد آن بررسی و از بین برود. عفونت‌هایی مثل تریکومونیا(نوعی بیماری مقاربتی و درمانپذیر) و یا گنوکوکی از راه ارتباط جنسی منتقل می‌شود. در عین حال عفونت‌های قارچی، عفونت‌های شایعی هستند و در افرادی‌که رابطه جنسی هم ندارد هم ایجاد می‌شود. عفونت‌های قارچی توسط قسمت‌های خارجی و یا داخلی واژینال دستگاه تناسلی ایجاد می‌شوند.
عفونت واژینال یک عفونت قارچی است که باعث سوزش، ترشحات و خارش شدید واژن و لابیا و بافت‌هایی که در دهانه واژن قرار دارند، می‌شود.هر عاملی مثل عدم رعایت نکات بهداشتی، مصرف دارو، مشکلات کبدی که باعث تغییر در ph واژن شود، می‌تواند زمینه ساز بروز عفونت‌های قارچی باشد. داروها می‌توانند به طور موثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان کنند. اگر به طور مکرر، چهار بار یا بیشتر در طی یک سال، دچار عفونت شدید می‌شوید، ممکن است به یک دوره درمانی طولانی‌تر و یک برنامه نگهدارنده نیاز داشته باشید.
عفونت‌های قارچی خفیف نیاز به مداخله جدی و یا حتی درمان خاصی ندارد. این عفونت‌ها در بیشتر موارد با کمک باکتری‌های مفید محیط واژن خودبه‌خود برطرف می‌شود ولی نکته اینجاست که باید علت زمینه‌ای ایجاد آن بررسی و از بین برود. رابطه جنسی محافظت شده راهکار موثری برای پیشگیری از عفونت‌های جنسی است. در صورت ابتلا به این عفونت‌ها باید درمان برای هر دو شریک جنسی انجام شود. درمان عفونت‌های جنسی و یا قارچی معمولا به صورت سرپایی است. تب بالا و برخی علامت‌های سیستمیک نیاز درمان‌های جدی‌تر و یا بستری شدن دارد.
تاریخ انتشار :
1403/02/24
کد :
44595
تعداد بازدید:
628