شناسایی اولین مورد از کرم حلقوی مقاوم به دارو

 بعید به نظر می رسد که این دو مورد مستقیماً به هم مرتبط باشند اما این موضوع باعث ایجاد نگرانی در مورد شیوع احتمالی پنهان درماتیت مقاوم به دارو می شود. به گفته محققان، کرم حلقوی توسط یکی از چندین گونه قارچ ایجاد می شود ولی برخلاف اسمش یک کرم نیست. این عامل با عنوان درماتوفیتوز شناخته می شود و از پوست یا زیر ناخن ها عبور کرده و بافت ها را تحریک و حساسیت پوستی و خارش ایجاد می کند. همانطور که عفونت گسترش می یابد، اغلب ناحیه ای از پوست سالم در مرکز خود باقی می گذارد و به صورت یک حلقه التهابی عفونت ظاهر می شود. اگرچه به ندرت کشنده است، اما عفونت های کرم حلقوی خوشایند نیستند و می توانند به ضایعات دردناک تری تبدیل شوند که در صورت عدم درمان خطر عفونت های باکتریایی ثانویه را در پی دارند.

در دو مورد اخیر که در شهر نیویورک کشف شدند، این عارضه در ابتدا با نوع دیگری به نام Trichophyton mentagrophytes اشتباه گرفته شد که اغلب از حیوانات خانگی مانند گربه، سگ و خرگوش سرایت می کند. نگاهی دقیق به ژن‌های میکروب آلوده کننده نشان داد که این یک گونه اخیراً کشف شده Trichophyton indotineae است. اگرچه این دو قارچ ارتباط نزدیکی با هم دارند، اما T. indotineae حامل جهش‌های محافظ در ژن آنزیمی است که توسط یک داروی ضد قارچ خط اول به نام تربینافین مورد هدف قرار می ‌گیرد. مقاومت به تربینافین برای اولین بار در سویه های گونه دیگری از کرم حلقوی در هند در سال 2014 شناسایی شد. با این حال، این دو مورد اولین موردی هستند که در سال های اخیر مشاهده می ‌شوند و این نگرانی را ایجاد می ‌کند که می‌ تواند شاهدی بر گسترش سویه به یک جمعیت جدید باشد. اولین بیمار، یک زن باردار 28 ساله آمریکایی بود که به دلیل نگرانی از بثورات مداوم و خارش دار که گردن، شکم، ناحیه شرمگاهی و باسن او را پوشانده بود، به کلینیک مراجعه کرد. بیمار دوم 47 ساله بود و طبق گزارشات هیچ بیماری عمده ای نداشت. او هنگامی که در بنگلادش برای ملاقات با خانواده اش بود، دچار بثورات شد که برخی از آنها به طور مشابه آلوده بودند.
با توجه به این واقعیت که T. mentagrophytes بسیار گسترده و تقریباً مشابه سویه جدید مقاوم به دارو است، مقامات بهداشتی معتقدند که باید به کلینیک‌ها هشدار داده و اطلاع رسانی کرد. در این راستا، کارشناسان توصیه می کنند که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید عفونت T. indotineae را در بیماران جدی در نظر بگیرند، به ویژه زمانی که بثورات با داروهای ضد قارچ موضعی یا تربینافین خوراکی بهبود نمی یابند. افزایش مقاومت در باکتری‌ها که اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش می ‌دهد، به یک نگرانی قابل توجه در پزشکی تبدیل شده است، با این حال احتمال اینکه قارچ‌ها هم نسبت به درمان دارویی مقاوم شوند، به همان اندازه نگران ‌کننده است.

سیناپرس